Ruim 12 jaar geleden maakte ik kennis met iets dat mijn grootste passie zou worden, namelijk keramiek. Ik zocht er niet naar, maar niets greep eerder mijn aandacht zo intens dan dit. Het werken met klei is louterend en koesterend.

Het proces van klei naar keramiek door de elementen aarde, water en vuur is fascinerend. Het is rustgevend en maakt aandachtig. Het is een eeuwenoude methode. Zodra mijn handen de klei aanraken, bestaat er niks anders meer dan de klei en ik. Mijn wereld is dan heel klein en tegelijkertijd heel groot. Het is allesomvattend.

Ik werk alleen met handvormen en niet door middel van boetseren, met mallen of een draaischijf. Ik heb het allemaal geprobeerd in cursussen en een opleiding, maar telkens weer kom ik uit bij het opbouwen van een object met rolletjes klei. Zo bouw ik rolletje voor rolletje met aandacht mijn werk op.

Ik maak kleine kunstwerkjes van keramiek en materiaal uit de natuur. In deze zogenoemde Koesteringen kun je een wens of herinnering bewaren. De Koesterlichten, zoals de troostlichtjes, de muurlichtjes en de kandelaars, bieden een moment van stilte en aandacht, want aandacht maakt alles mooier en stilte voedt. 

Ik werk niet alleen zelf graag met klei, maar ik begeleid ook anderen bij workshops en cursussen. De cursus bestaat uit (twee-) wekelijkse of maandelijkse lessen met momenteel zo’n 50 cursisten. 

De workshops hebben een andere aard. Daarin ontmoet ik mensen die in verbinding met elkaar iets maken om te herinneren of te koesteren. Maar ‘gewoon’ een lasagneschaal maken is natuurlijk ook leuk en ook dat gebeurt! 

De Kleiplaats is geopend in het weekend van 8 en 9 juni speciaal om je te ontmoeten. Ik zie je graag!